Ο αριστερός δεν κολά αφίσες στις κολώνες, αλλά ιδέες στο νου και στις καρδιές των ανθρώπων.

Δευτέρα 15 Μαρτίου 2010

Οι τερατογενέσεις του νεοφιλελευθερισμού.


Ο παγκοσμιοποιημένος νεοφιλελευθερισμός φαίνεται πως, ενώ αρνείται επίμονα και έντεχνα να ικανοποιήσει το κυρίαρχο αίτημα των πολιτών για κοινωνική δικαιοσύνη, ευνοεί αντίθετα διεθνώς την ασύδοτη ανήθικη κερδοφορία. Αποξενωμένος ο πολίτης από τα τεκταινόμενα στον τόπο του έχει παντελή άγνοια για το πού πάει η χώρα του και πλήρη συναίσθηση της αδυναμίας και απροθυμίας των θεσμών να καταλογίσουν ευθύνες σε όσους διαχειρίζονται ανεύθυνα από υπεύθυνες θέσεις τις τύχες της χώρας τους, αφού η διαπλεκόμενη διαφθορά αποτελεί σε παγκόσμια κλίμακα το κυρίαρχο δομικό στοιχείο αυτού του τρόπου οργάνωσης της κοινωνίας.
Κατάπληκτοι οι Έλληνες πολίτες πληροφορούνται
αμέσως μετά τις εκλογές το πραγματικό χρέος της χώρας τους και ανήσυχοι παρακολουθούν το «γδάρσιμό» της πατρίδας και βιώνουν με υπέρογκες και άδικες θυσίες το δικό τους «ξεπουπούλισμα». Η χρηματοπιστωτική τερατογένεση του παγκοσμιοποιημένου νεοφιλελευθερισμού είναι το «νέο εργαλείο» που διαθέτουν οι τραπεζικοί κολοσσοί, με τον οποίο κερδοσκόπησαν και κερδοσκοπούν εναντίον της χώρας μας, με αποτέλεσμα αυτοί μεν να κερδίσουν ποσά ύψους εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, η Ελλάδα δε να τεθεί υπό ξένη οικονομική κηδεμονία. Το μηχανισμό αυτό αξίζει να τον περιγράψουμε σε γενικές αδρές γραμμές.
α) Το εργαλείο της ανεξέλεγκτης κερδοσκοπίας του πιστωτικού συστήματος.
Το αποφασιστικό εργαλείο στο παιχνίδι που παίχτηκε εναντίον της Ελλάδας είναι ένα εντελώς πρόσφατο χρηματοπιστωτικό προϊόν που ονομάζεται CDS ( credit default swaps). Το τμήμα CDS ασφαλίζει χρέη για τις περιπτώσεις που αυτά δεν θα αποπληρωθούν. Μια τράπεζα , που αγοράζει ομόλογα ενός κράτους, ασφαλίζει το ποσό που έδωσε σε μια άλλη τράπεζα, η οποία είναι υποχρεωμένη να της δώσει τα λεφτά που δάνεισε, αν το κράτος χρεοκοπήσει και βρεθεί σε αδυναμία να εξοφλήσει τα ομόλογά του, όταν λήξουν ή ακόμα και να πληρώσει ενδιαμέσως απλήρωτους τόκους. Oσο δύσκολη (επισφαλής) είναι η οικονομική κατάσταση μιας χώρας, τόσο υψηλότερα ασφάλιστρα (CDS) θα απαιτήσει η τράπεζα που ασφαλίζει το χρέος της.
Κάθε τραπεζικός κολοσσός δεν τρέχει σε άλλες τράπεζες να ασφαλίσει τα ομόλογα των υπερχρεωμένων χωρών. Διαθέτει ο ίδιος, πέραν του τμήματος της CDS, και ένα τμήμα μελετών και αξιολόγησης, το «ρουφιάνο» του. Αυτό είναι ένα δεύτερο κερδοσκοπικό εργαλείο, που χρησιμοποιείται μαζί με το πρώτο CDS.
Οι τραπεζικοί κολοσσοί που κερδοσκοπούν και θέτουν υπό ξένη οικονομική κηδεμονία τις ανήμπορες να αντιδράσουν χώρες είναι η γερμανική Ντόιτσε Μπανκ και οι αμερικανικές Γκόλντμαν Ζαξ και Τζ. Π. Μόργκαν. Αυτές οι τρείς ελέγχουν το 75% (!!!!) της παγκόσμιας αγοράς των CDS.( credit default swaps).
γ) Πώς γίνεται το οικονομικό «γδάρσιμο» των χωρών.
Κάθε χώρα που χρειάζεται να αγοράσει χρήμα από τράπεζες εκδίδει ομόλογα και αναζητά αγοραστές των ομολόγων της. Οι τράπεζες τα αγοράζουν και εισπράττουν ένα λογικό κατά πρόπτωση επιτόκιο. Στα μέσα του Γενάρη και συγκεκριμένα δέκα μέρες πριν η χώρα μας αναζητήσει αγοραστές για το πενταετές ομόλογό της, το τμήμα αξιολόγησηςτης οικονομικής κατάστασης της Ελλάδας της Ντόιτσε Μπανκ ( ο ρουφιάνος της) "δημοσιοποιεί μια έκθεση - φωτιά για την ελληνική οικονομία, όπου μεταξύ άλλων αναφέρει πως πάμε χάλια και δεν αποκλείεται κατάρρευση". Αμέσως μετά παραλαμβάνει τη σκυτάλη το τμήμα της CDS της Ντόιτσε Μπανκ και με βάση την έκθεση αξιολόγησης που έκανε ο ρουφιάνος της ζητάει πολύ υψηλότερα ασφάλιστρα για το ελληνικό χρέος, αφού υποτίθεται ότι η χώρα μας βρίσκεται σε επικίνδυνη κατάσταση, όπως λέει το τμήμα μελετών και αξιολόγησης της ίδιας τράπεζας! «Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει δηλαδή». Τη στιγμή αυτή μπαίνουν στο παιγνίδι οι «αβανταδόροι»"Εδώ παπάς, εκεί παπα΄ς, πουν΄ο παπάς".
δ) Τα παπαγαλάκια των κερδοσκόπων κερδίζουν κι αυτά.
Αφού το επιτόκιο των CDS για την Ελλάδα ανεβαίνει, πρέπει στη συνέχεια η είδηση αυτή να περάσει σαν μήνυμα παγκοσμίως στο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Τα διεθνή ΜΜΕ, που «δρουν ως «παπαγαλάκια» των κερδοσκόπων, ουρλιάζουν ότι το επιτόκιο των CDS για την Ελλάδα ανεβαίνει και ότι η ελληνική οικονομία βρίσκεται στο χείλος της κατάρρευση και παραπαίει. Η κοινή γνώμη τρομοκρατείται και πανικοβάλλεται,αλλά οι επαΐοντες περί τα χρηματοοικονομικά καταλαβαίνουν ότι στοχοποιήθηκε η Ελλάδα και οδεύει προς οικονομικό «γδάρσιμο».
«Η Ντόιτσε Μπανκ λοιπόν ως ανάδοχος τράπεζα μαζί με την Γκόλντμαν Ζαξ και άλλες, που παίζουν πολύ δευτερεύοντα ρόλο, καθορίζουν ουσιαστικά το επιτόκιο με το οποίο θα διαθέσει τα ομόλογά της η κυβέρνηση Παπανδρέου». Οι τράπεζες αυτές στη συνέχεια ενημερώνουν τους πελάτες τους, οι οποίοι τρέχουν σαν τρελοί να αγοράσουν ελληνικά ομόλογα με επιτόκιο 6,2%, γιατί φυσικά οι τράπεζες αυτές γνωρίζουν «εκ των ένδον», με ποιο ακριβώς τρόπο έχει στηθεί το «παιγνίδι» με το παραμύθι της δήθεν επαπειλούμενης χρεοκοπίας. Οι τράπεζες αυτές εισπράττουν παχυλές προμήθειες εκατομμυρίων ευρώ από τους πελάτες τους, ενώ αγοράζουν και οι ίδιες μεγάλες ποσότητες χρυσοφόρων ελληνικών ομολόγων. Τράπεζες, πελάτες και «παπαγαλάκια» διαμελίζουν τα ιμάτια της ρημαγμένης χώρας.
ε) Οι προστάτες και οι νονοί.
Αυτοί λοιπόν που «συμμετείχαν ενεργά στη δημιουργία του κλίματος καταρράκωσης» της Ελληνικής οικονομίας, αυτοί που οργάνωσαν το δυσμενές κλίμα της οικονομίας μας, αυτοί που ορμούσαν λίγο πριν σαν κοράκια στο ψοφίμι, η Ντόιτσε Μπανκ μαζί με την Γκόλντμαν Ζαξ, αναλαμβάνουν τώρα να «σώσουν» την ανήμπορη να αντιδράσει χώρα μας. Οι υπονομευτές μας αναλαμβάνουν τώρα να... πουλήσουν τα ελληνικά ομόλογα, να τα προωθήσουν δηλαδή στους υποψήφιους αγοραστές τους! Ζήστε τη μαγεία της παγκοσμιοποιημένης αθλιότητας του νεοφιλελευθερισμού στος κόλπους της περίφημης μεταμοντέρνας κοινωνίας μας!!
Η ελληνική κυβέρνηση, ανήμπορη να αντιδράσει, υποχρεώνεται αντικειμενικά να προστρέξει στις τράπεζες αυτές, που ελέγχουν όπως είπαμε το 75% της παγκόσμιας αγοράς CDS.( credit default swaps). Έχει περιθώρια να μη συμμορφωθεί με τις υποδείξεις τους;; Τελικά αποφασίζει με το πιστόλι στο τραπέζι να τους πληρώνει ουσιαστικά την «προστασία»( με τη χυδαία έννοια του όρου) που ζητούν και προσπαθεί να κερδίσει χρόνο.
Στ) Διεθνής κινητοποίηση του Έλληνα πρωθυπουργού.
Πράγματι η Ελλάδα που βρίσκεται σε κατάσταση ομηρίας πληρώνει προστασία, όχι γιατί ελπίζει ότι θα εξευμενίσει τις τράπεζες, για να την βοηθήσουν να δανειστεί με ανεκτά επιτόκια. Ουσιαστικά καταβάλλει λίτρα αιχμαλωσίας και επειδή είναι σίγουρη ότι η κατάσταση ομηρίας δε λήγει εύκολα, τρέχει και καταγγέλλει διεθνώς το στημένο παιχνίδι των κερδοσκόπων και προτείνει λύσεις σε Ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο, για να αποτραπεί ουσιαστικά ο απώτερος στόχος των τραπεζών αυτών που είναι η υποθήκη και η αρπαγή του εθνικού μας πλούτου, η πλήρη εξάρτησή μας, η αποικιοκρατία στη χώρα μας, η διάλυση του κοινωνικού μας ιστού, αλλά κυρίως ο κίνδυνος γενίκευσης και εξάπλωσης του φαινομένου.
Τώρα τα ίδια χρηματοπιστωτικά ιδρύματα ετοιμάζουν τον επόμενο γύρο ελληνικού δανεισμού. Θα τα καταφέρει η Ελλάδα να ξεφύγει από το στημένο κλοιό; Με ποιο κοινωνικό κόστος;
Ζ) Η ανησυχία στην Ευρώπη.
Η Γερμανική εφημερίδα Φρανκφούρτερ Αλγκεμάινε θορυβημένη από την επίδειξη δύναμης των τραπεζών έγραψε σε πρωτοσέλιδο κύριο άρθρο της: «Η Κοινότητα θα έπρεπε να σκεφθεί πώς θα μπορέσει να αποξηράνει αυτόν τον βάλτο (των τραπεζών) που πιάνει ομήρους ολόκληρες χώρες».
Η Γαλλική Μον εξοργισμένη έγραψε: «Μόλις έναν χρόνο, αφότου τα κράτη έσωσαν τις τράπεζες αφιερώνοντας κολοσσιαία ποσά και στις δύο όχθες του Ατλαντικού -25% του ΑΕΠ σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα- τα χρεωμένα κράτη πέφτουν θύματα επιθέσεων από τα ίδια τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που διέσωσαν. Αυτό είναι ένα από τα πικρά μαθήματα της ελληνικής κρίσης».
η) Ανησυχεί μάταια και ο κ. Σαμαράς..
Ο κ. Σαμαράς ακούει και ξέρει όλα τα παραπάνω. Μετά τα μέτρα της Κυβέρνησης βλέπει μεγάλο κίνδυνο κοινωνικής αναταραχής «διότι υπάρχουν έκδηλες, χονδροειδής αδικίες και αυτές θα προκαλέσουν δικαιολογημένη οργή» Και δεν έχει άδικο, αφού οι κλέφτες κυκλοφορούν ελεύθεροι και τα βάρη καλείται να πληρώσει ο απλός εργαζόμενος. Ανήσυχος μάλιστα συμπληρώνει ότι «οι εξεταστικές επιτροπές θα κάνουν κακό στη χώρα και στην αξιοπιστία της».
Επομένως όχι κάθαρση. Κλείσιμο της Βουλής για μια ακόμα φορά. Όχι ολοκλήρωση της κρίσης. Κρύψτε λοιπόν τους κλέφτες, γιατί χαθήκαμε, φωνάζουν οι θιασώτες του νεοφιλελευθερισμού. Στο όνομα μάλιστα της «συναίνεσης» ζητούν ουσιαστικά σαν αντάλλαγμα την αξιοπρέπεια μιας ολόκληρης κοινωνίας, που δυστυχώς διασύρεται διεθνώς άδικα. Να σταματήσει λοιπόν η κάθαρση για να διασφαλιστεί η «κοινωνική ηρεμία»!!
Άδικα ανησυχείτε κ. Σαμαρά. Η χοντροειδέστερη αδικία για την οποία δεν ξεσηκώθηκαν οι Έλληνες κ. Σαμαρά ήταν όταν τους ανακοινώθηκε επίσημα το χρέος των 300 δυσ Ευρώ. Τότε έπρεπε να κληθούμε από τα ξεπουλημένα και αποπροσανατολισμένα συνδικάτα να βγούμε στους δρόμους με μοναδικό αίτημα και σύνθημα: «Οι κλέφτες στο Γουδί για φτίσιμο». Τ
ώρα είναι αργά κ. Σαμαρά. Μη φοβάστε! Έχουμε γίνει όλοι βολεμένοι χαλβάδες ενός ρυπογόνου και διαφθαρμένου πολιτικού συστήματος! Κοίτα και εδώ για να δεις ποιός φταίει. Ποιοι παρέδωσαν τη χώρα στους ληστές!!
-->

2 σχόλια:

Costas είπε...

Αυτή είναι η μία πλευρά, η οποία επιδέχεται περαιτέρω ανάλυσης! Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά που την περιγράφει πολύ καλά ο Γιώργος Τετράδης: Δείτε το http://www.insurancedaily.gr/blog/?p=14965

Κώστας Δρόσος

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ είπε...

Πράγματι η πλευρά Τετράδη συμπληρώνει τέλεια το άρθρο μου, γιατι απαντάει στο ερώτημα ΠΟΙΟΙ ΠΑΡΕΔΩΣΑΝ ΤΗ ΧΩΡΑ ΣΤΟΥΣ ΛΗΣΤΕΣ. Το σχόλιο ήταν επίκαιρο και εύστοχο.
Αντώνης Δρόσος